کاربرد دفع نور اضافه در دوربین مداربسته با wdr turbo

معرفیدوربینهای WDR دار
دامنه وسیع پویا (WDR Wide dynamic range) – این تکنولوژی چیست و چگونه برای سناریوهای مختلف نظارت تصویری کاربرد دارد؟ در این مطلب، ما توضیح می دهیم که چرا دامنه دینامیکی یک چالش است و چگونه می توان آن را مدیریت کرد.

WDR یا دامنه پویای گسترده چیست؟
WDR محدوده دینامیکی تفاوت در سطوح نور در یک تصویر، بین تاریک ترین و درخشان ترین مناطق است.

در یک روز ابری با نور خورشید کم و چندین سایه، دامنه دینامیک نسبتا کم وجود دارد، به طوری که هیچ جایی از نقاط روشن و تاریک سیاه و سفید وجود نخواهد داشت. در یک روز آفتابی، در یک صحنه با سایه های متمایز، بین درخشان ترین و تاریک ترین نقاط تفاوت زیادی وجود دارد و این همان چیزی است که ما آن را یک دامنه پویای گسترده یا WDR (همچنین به عنوان دامنه دینامیکی بالا یا HDR نامیده می شود
شکل ۱: یک دوربین IP بدون قابلیت WDR.

در مثال فوق اگر دقت کنید وقتی دوربین از یک فضای تاریک به سمت یک فضای پر نور باشد .مشاهده ماشینی که در فضای نورانی است سخت می شود. تکنولوژی WDR در واقع رنج نوری زیاد تا کم را متعادل می کند تا شما بتوانید اشیا و یا اشخاصی که در نور زیاد و یا پشت به نور هستند را براحتی ببینید.

WDR – کنتراست پویا
حالت WDR یک تکنولوژی است که محدوده دوربین را گسترش می دهد تا فاصله بیشتری بین مناطق روشن و تاریک در تصویر را پوشش دهد.

راه های متعددی برای افزایش دامنه پویا وجود دارد و بسیاری از راه حل ها در ترکیب برای به دست آوردن بهترین نتیجه استفاده می شود.

مخفف عبارت انگلیسی “Digital Wide Dynamic Range” و به معنای محدوده گستره دینامیکی به صورت دیجیتال در دوربین مدار بسته است. در واقع دو قابلیت DWDR و WDR به یک مفهوم هستند و اساس کار آن ها مشابه یکدیگر است، اما کیفیت تصاویر در هر دو فناوری کمی با هم متفاوت می باشد. DWDR هم مانند قابلیت WDR، معیاری از توانایی دوربین مدار بسته در تمایز نقاط مختلف در تصویر با روشنایی متفاوت می باشد. در قابلیت DWDR نیز با وجود منابع نوری مختلف در تصویر، عملیات تصویربرداری توسط دوربین مدار بسته یک بار با دور تند و یک بار با دور کند انجام می شود؛ سپس سنسورهای دوربین، دو تصویر را در یکدیگر ادغام می کند و تصویر نهایی با رزولوشن بالا را به ثبت می رساند.

علی رغم اینکه کاربرد دو ویژگی DWDR و WDR در دوربین مدار بسته مشابه است اما باید گفت در برخی موارد هر یک از آن ها به صورت جداگانه در یکی سیستم نظارتی مدار بسته مورد استفاده قرار می گیرند. DWDR در دوربین مدار بسته ، به فرم دیجیتالی مشکل اختلاف سطوح نور زیاد را در محیط و در هنگام تصویربرداری برطرف می کند. به طور متوسط، گستره دینامیکی دیجیتالی برای دوربین های مدار بسته در حدود ۳۰ تا ۴۰ دسی بل اندازه گیری شده است. این مقدار برای WDR ، معادل ۱۰۰ تا ۱۲۰ دسی بل می باشد. همانطور که از مقایسه دو مقدار فوق مشخص است، کارایی و کیفیت ثبت و ارسال تصاویر در دوربین مدار بسته با قابلیت WDR بسیار بالاتر می باشد. مقدار گستره دینامیکی دیجیتال برای دوربین مدار بسته عدد کوچکی است، بنابراین در مواردی که کاربرد امنیتی ندارد و یا اختلاف سطح نور در محیط، خیلی زیاد نیست می توان از دوربین هایی استفاده کرد که قابلیت DWDR داشته باشند. این مدل دوربین های مدار بسته قیمت کمتری دارند و مقرون به صرفه هستند. اگر نورهای شدید و مزاحم در محیط اطراف دوربین مدار بسته وجود داشته باشند، به شدت کیفیت تصویر را کاهش می دهند؛ در برخی موارد نیز ممکن است تصاویر تاریک و تیره ای ارسال شوند. برای حل این مشکل از دوربین مدار بسته با قابلیت WDR استفاده می شود. این فناوری می تواند تصاویر بسیار با کیفیتی را ارائه دهد.

دوربین مداربسته مجهز به WDR

DWDR و WDR چه تفاوتی با هم دارند؟

WDR در دوربین های مداربسته برای فیلتر کردن نورهای مزاحم استفاده می شود تا تصاویری با وضوح و کیفیت بالاتر ارائه کند. هنگامی که دوربین مداربسته در محیطی نصب شود که در آن محیط اشعه های نوری زیادی وجود دارد و از جهات مختلف نور به لنز دوربین می تابد در صورتی که دوربین مدار بسته از قابلیت WDR پشتیبانی نکند تصاویر به درستی پردازش نمی شود و تصویر نهایی که از اجسام مورد نظر ثبت می شود تصویری تیره و تار است. اما زمانی که دوربین مداربسته از WDR پشتیبانی کند کیفیت تصاویر اجسامی که در مقابل دوربین قرار می گیرند افزایش می یابد و تصویر مطلوب ثبت می شود. فناوری WDR عواملی مانند روشنایی ، وضوح تصویر و جبران سازی نور را کنترل می کند. WDR در دوربین های تحت شبکه و آنالوگ وجود دارد. واحد اندازه گیری آن ، دسی بل است و هر چه دسی بل بالاتر باشد دوربین در شرایط نامناسب نوری تصاویر بهتری ثبت می کند.